Tutunmak

Toprak kayıp gidiyor ayaklarımın altından;

Tutamıyorum.

Havanın ağırlığı altında eziliyor ciğerlerim,

Küçüldükçe küçülüyor zaman.

Parmak uçlarım değiyor puslu bahar gecesine;

Tutamıyorum.

Kırlangıçlar ötüyor uzaklardan,

Tenimde duyumsuyorum yelkovanın vuruşlarını,

Gözlerim takılıyor gökteki aya,

Sanki her geçen gün biraz daha kara.

Yıldızlar güneşe yaklaşmış,

Damlalar atmosfere yanaşmış, düşüyorlar.

Tutamıyorum.

Tutmak istiyorum,

Tutunamıyorum.

Tutunmak istiyorum ama

Yine düşüyorum.