Sevgisizlikten ölünmüyor derlerdi de inanmazdım. Ölünmüyor belki ama sürünülüyor hem de çok güzel. Hangi önemsiz takvim gününde sıkışıp kaldım bir fikrim yok. Avuç içlerim pembeleşmiş göz çukurlarımı ovalamaktan saatlerce belki günlerce yada haftalarca; zaman kavramını yitirmeye başladığı zaman insan, geri kalan diğer şeylerin pek de bir önemi kalmıyormuş, sonradan anladım.
Ben bir şeyleri hep sonradan anlamışım.
Bir geçmiş zaman ekinin bu denli acı verici oluşunu aklım almıyor; dinleyin:
Bir insana verebileceğim en güzel şeyin sevgi olduğunu düşünmüştüm. Yanılmışım. Ona verdiğim kalbimi parça pinçik etmiş de atmış. Ona verdiğim bu yüreğin değerini hiç mi hiç anlamamış. Yapılan fedakarlıkların hepsini dümdüz geçmiş ve o köşe başında durmuş; oradan öteye bir adım dahi geçerse adam değil bakın.
Bu hayatta kazanabileceğim en güzel şeyin senin kalbin olduğunu düşünmüştüm. Çok riskli bir kumar oynamışım gibi davranmaların beni öldürüyor. Tüm mal varlığımı tek seferde cani bir kumara yatırmışım gibi hissetmelerimin sonu gelmiyor. Şans bu defa benden yana sanmıştım; şansın bundan haberi yok. Kaybetmek bütün acemi kumarbazların kaderiymiş. Kadere karşı gelinmezmiş, keşke gelinseydi Allah'ım.
Müdahale etmek isteyip de başaramadığım her şeye kırılır bu kalp. Zamanın akışı gibi, ölüm gibi, ilgisizliğin gibi ve hepsinin aynı şeyliği.
İşte benim bitişim tam da burada başlıyor.
Ben bir şeyleri hep sonradan anlamışım.
Bir geçmiş zaman ekinin bu denli acı verici oluşunu aklım almıyor; dinleyin:
Bir insana verebileceğim en güzel şeyin sevgi olduğunu düşünmüştüm. Yanılmışım. Ona verdiğim kalbimi parça pinçik etmiş de atmış. Ona verdiğim bu yüreğin değerini hiç mi hiç anlamamış. Yapılan fedakarlıkların hepsini dümdüz geçmiş ve o köşe başında durmuş; oradan öteye bir adım dahi geçerse adam değil bakın.
Bu hayatta kazanabileceğim en güzel şeyin senin kalbin olduğunu düşünmüştüm. Çok riskli bir kumar oynamışım gibi davranmaların beni öldürüyor. Tüm mal varlığımı tek seferde cani bir kumara yatırmışım gibi hissetmelerimin sonu gelmiyor. Şans bu defa benden yana sanmıştım; şansın bundan haberi yok. Kaybetmek bütün acemi kumarbazların kaderiymiş. Kadere karşı gelinmezmiş, keşke gelinseydi Allah'ım.
Müdahale etmek isteyip de başaramadığım her şeye kırılır bu kalp. Zamanın akışı gibi, ölüm gibi, ilgisizliğin gibi ve hepsinin aynı şeyliği.
İşte benim bitişim tam da burada başlıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder