Yanımda olursun sanmıştım. Aynalarınla dolu odanda keyfine bakmakla meşguldün oysaki. Ben geldiğim vakit buğulanan aynaların. Ellerimle ovalamaktan bileklerimin kireç tuttuğu ah o aynaların.
Senin aynaların hep dış bükey avuçların gibi. Senin aynaların hep seni yansıtıyor nedenini sormaya cesaretim yok inan. Bak bir damla daha düştü gözümden, silsene.
Senin aynaların hep kocaman. Bakmaya yeltense insan bir imparator oluyor, öncekilerden biliyorum. Korkma izinsiz bakmadım seninkilere. Sözcüklerini sakla hadi bu kez saçlarımdan, dinlemeye mecalim yok işte. Nedeni yok, sadece işte.
Senin aynaların hep duvarlara monteli. Ufak da bir ümit varolsaydı eğer çivi çakmaya başlardım inan. Duvarlarım delik deşik öteden beri zaten en iyi sen bilirsin. Ama yok, sen ne de güzel bilmezden gelirsin.
Senin aynaların hep keskin. Kenarları ışıksız ortamda bile gözlerimi aldı kaç defa. Çok tekrarlı bir yazı bu bak ama zararı yok, atmosferde kayboluyor bakışlarımdaki ışık her tekrarda gör bunu ve sonra gözlerini sımsıkı kapa.
Yanımda olursun sanmıştım. Adını telaffuzdan faili meçhul organlarım infaz ediliyor bedenimde tam şu saat şu dakika. Aynalarını kırmadın yine gururunu yenip, diğer seferlere ihanet diye mi düşünüyorsun söyle. Söyle, kulak zarlarım patlamaz korkma. Korkma, iç kanama geçirmem alışkınım sana.
Hadi yine savaşlar başlat iki beden arasında. Mağlubiyet ve galibiyet tut ki önemli olsun ve tırnağımızı dişimize takıp savaşalım, meydanı sen seç.
Sen konuş ben dinleyeyim, ben yazayım sen oku ve sonra yeniden sen konuş.
Ben dinlerim.
Senin aynaların hep dış bükey avuçların gibi. Senin aynaların hep seni yansıtıyor nedenini sormaya cesaretim yok inan. Bak bir damla daha düştü gözümden, silsene.
Senin aynaların hep kocaman. Bakmaya yeltense insan bir imparator oluyor, öncekilerden biliyorum. Korkma izinsiz bakmadım seninkilere. Sözcüklerini sakla hadi bu kez saçlarımdan, dinlemeye mecalim yok işte. Nedeni yok, sadece işte.
Senin aynaların hep duvarlara monteli. Ufak da bir ümit varolsaydı eğer çivi çakmaya başlardım inan. Duvarlarım delik deşik öteden beri zaten en iyi sen bilirsin. Ama yok, sen ne de güzel bilmezden gelirsin.
Senin aynaların hep keskin. Kenarları ışıksız ortamda bile gözlerimi aldı kaç defa. Çok tekrarlı bir yazı bu bak ama zararı yok, atmosferde kayboluyor bakışlarımdaki ışık her tekrarda gör bunu ve sonra gözlerini sımsıkı kapa.
Yanımda olursun sanmıştım. Adını telaffuzdan faili meçhul organlarım infaz ediliyor bedenimde tam şu saat şu dakika. Aynalarını kırmadın yine gururunu yenip, diğer seferlere ihanet diye mi düşünüyorsun söyle. Söyle, kulak zarlarım patlamaz korkma. Korkma, iç kanama geçirmem alışkınım sana.
Hadi yine savaşlar başlat iki beden arasında. Mağlubiyet ve galibiyet tut ki önemli olsun ve tırnağımızı dişimize takıp savaşalım, meydanı sen seç.
Sen konuş ben dinleyeyim, ben yazayım sen oku ve sonra yeniden sen konuş.
Ben dinlerim.
Yorumlar
Yorum Gönder