Artık film izlemiyorum.
Çünkü hepsinin sonunu biliyorum.
İyi kahraman hep kazanıyor,
İyi insanlar tarafından Süperman baskılı don giydiriliyor.
Kötüler gidiyor, kalanlar hep beraber sevişmeli bir hayat yaşıyor.
Çünkü onlar iyiydi, başta çekingendi.
Çünkü olaylara karşı tutumları bir bidon LPG'ydi.
İşte bu yüzden çekiniyorum.
Yaşlanıyorum, titriyorum ve bir köşeye siniyorum.
Ruhum daralıyor,
Küçükken oynadığım oyuncak Safinaz, Chucky'e dönüşüyor.
Korkuyor bir andan sonra insan ışıkları kapatmaya,
Gece lambasının duracell pilleri dönüşüyor çinko karbona.
Deve karıncaları dev karınca oluyor,
Göz yaşlarının dönüştüğü dalgalar yüzme becerini alıp götürüyor.
Sayende mikrofanda kendi sesimi duymayı sevmiyorum.
Kaç kilo olduğumu da bilmek istemiyorum.
Hala dar gelen pantolonlarıma sığmaya çalışıyorum.
Sanki bir ipucumuz varmış gibi gelecekten konuşur,
Johnny Cash ve Bon Jovi'yi karşılaştırırdık.
Country müzik sevmezdin ben sevdiğimi söylerken,
Bana ortada sevilecek olan tek şeyin kendin olduğunu söylerdin.
Gülümseyip geçerdim; en büyük silahımdı belki de.
Galiba güzel güldüğümü düşünürdün,
En azından ben öyle düşündüğünü hayal ederdim.
Ne zaman gülümsesem sana elin ayağın birbirine dolaşırdı,
Yüzün felç geçirirdi hiç bir tepki veremezdin.
Sana dair senden kalan,
Bana dair sende kalan bir şey var galiba.
Ne yaparsam her eşyada bir küçük sen belki ama,
Arık ihtiyacım var yeni bir şarkıya.
Yorumlar
Yorum Gönder