Kırmızıdan Kadın'ın Günlüğü

Bir bardak kırmızı şarap tadı damağında
Ve biraz da meyhane atmosferi var kafasında.
Ne yapsa olmadı Kırmızıdan Kadın,
Bir bilinmezlikler diyarında,
Ayak izleri kayıp,
Ayak izleri;
Yalnız kendisinin.

O son kadehi içmeyecektin, dedi Kırmızıdan Kadın.
Pahalı rimeli ucuz yanaklarında,
Kırmızı ruju yaralı dudaklarında.
Renksiz yüzünde bir parça siyah,
Bir parça kırmızı; ne fark eder?
Hiç eder mi?

Gece boyunca uyumadı,
Ama sabah olduğunda uyandı uykusundan.
Sanki mümkünmüş gibi,
Sanki olasılıklar el ele tutuşmuş da
Hemen önünde dans etmiş gibi,
Aşk olsun anlatana
Ve anlayana.

Bir duvarın önünde gölgesi ağlıyor,
Kırmızıdan Kadın yerle bir oluyor.
Bir insanın neden ağlar gölgesi?
Ya kendisi neden kupkuru gözlerle izin verir
Gölgesinin sabaha karşı sönen sokak lambaları yüzünden
Yitip gitmesine?

Bütün bunlar geçecek.
Yalan.
Geçmeyecek hiç ama bitecek, göreceksiniz.
Biten bir şeylerin ardından Kırmızıdan Kadın,
Ağlayacak
Ve cenin pozisyonunda uykuya dalacak.

Çokça bilinmezlik ve gelecek zaman ekleriyle dolu hayatını
Bir kuşun kanadına bağlayacak.