Bir kadına

Kan gülleri taktı saçına
Sonra da kandan kadehler düştü masaya
Bir anlam kalmamış belli
Bir çıkış mı desen koyu siyah
Yolları bağlı kadın yolları ören
Bir adama bağlı denizci düğümüylen
Elleri yoksul elleri kuru
Elleri ıslanmıyor gözlerine inat

Sanki bir hiç kırmızıdan kadın
Hiçliğin getirdiği her şey yetersiz
Parçalanmış kirpikleri tam da önünde
Vahşi bir şarkı tekrar etmekte arka fonda
Şakakları çökük dudakları şiş
Tutunamadığı tüm dalları kendi kesmiş
Kolları sünük burun kemeri kırık
Kendi gibi kokmuyor son günlerde