Yok olma senaryoları

Ne denli kötü bir insan olduğunuzu düşünüyor musunuz ben düşündüm. Her gecenin sonunda dibine kadar düsünmüş bir sekilde uykuya daldım ve uyandiğimda bir seyler farklı hissettirsin istedim.

Umduğum gibi olmamaya yemin etmiş gibi birtakım şeyler dönüyordu hayatım da ve kirpik diplerinden suladiğim adam birdenbire karşımda belirmişti. İşte, dedim sol şakağımdan vurulurken kendime, işte en sonunda suskunluğun bitti. Ben anlattıkça o dinledi. Dinledikçe de uzaklaşmış benden belli ki bu nasıl bir acıdır hâlâ hıçkırtır insanı. "Çünkü o beni dinlemişti" dediğim adam nasıl acımın üstüne toprak atar aklım almıyor. Kaç duyguyu gömdüm içimdeki mezarlara bir noktaya dala dala bunun senaryosunu yazabilirim.

Tek mutsuz olan benmişim gibi davrandiğim söylendiğinde bir kalp atışı süresinde gözümün önünden geçti bazı kararlarım zira bu cümlenin bende yarattığı erozyon pek çok şeyi beraberinde götürdü. Parmaklarından tek tek öpmek istediğim adam geleceksem bazı şeyleri aşıp da gelmemi söylediğinde koşarak gectiğim tüm köprüleri yakıp kül ettim ben. Ya hep ya hiç.

En çok kendime kıydım. Kendime o kadar kıydım ki kırıklarım seni rahatsız etmiş olmalı.

Kusur benimdir, s.ktir et.