Siyah ve ötesi

Bir insandan "ötelik" beklemek ne kadar doğru ya da ne kadar yanlış bunun cevabını düşünürken gözbebeklerimi yaktım ben, tavsiye etmiyorum. "Ötelik" kavramı farklı yerlere çekilebilir ama sanılanın aksine devamlılık demek değildir. "Ötelik" kavramı benim için daha kötüsünü beklemeyi içeriyor.

Hayat devam mı ediyor yoksa durdu mu emin olamıyorum. Umrumda mı değil yoksa gerçekten zihnime çöreklenen insan yüzleri mi önümü görmemi engelleyen onu da bilmiyorum. Sanırım bilmek istemiyorum, bu biraz karışık. Hayatımdaki sanırımlar çoğaldıkça silindim ve eskidim. Bir şeylerden emin olmayı bırakalı uzun zaman oldu, bu göz önüne alınırsa yok falan olmam gerekirdi çünkü ötesi yok. Ötesinin olmamasından korkutucu bir şey bulursanız bana da söyleyin çünkü bazı zamanlar nereye gittiğini bilememek kanatıyor gözlerini insanın. Ötesinin olmamasından korkutucu bir şey bulamayacağınıza dair bahse girebilirim sanırım. Yine de emin değilim; pek çok şey sizin izin verdiğiniz müddetçe korkutur sizi.

Yine de benim ötem kalmadı. Sanki kendi kendimin ipini kestim. Ötenizin kalmaması elinizde hiçbir şey kalmadığı zaman gerçekleşiyor sanırım. Bundan da emin değilim sanırım çünkü bir şeyleri kaybetmeye fazlasıyla aşina bu vücut. Neyin kalıp neyin gittiğini hesap etmeyi bıraktım.

Bakın işte bundan ötesi gerçekten yok.