Otobelirsizlik

Bu sefer tamamım dediğim hiçbir zaman tamamlanmamış olduğumu hissetmek en trajiği. Soldan sağa geçen arabaları izleme süresince kendimi darağacına yürüttüm bunun ne kadar hayal kırıklığı yaşattığını bilemezsiniz.

Kendi ellerime ütüler basmaktan inceldi derim. Güneş ışıklarını geçirdiğini farkettim geçen günlerde ellerimin ve bu beni ağlattı. Olmuşluklara olmamış süsü vermekten asıl olmamışlıklara hazırlayamıyorum kendimi bakın. Kendi kendimin celladıyım. Bir kez kırar bir insan kendini hadi iki olsun. Benimki cinayete teşebbüs falan değil bildiginiz vahşet olsa gerek çünkü başka bir kelime daha bilmiyorum bu duruma açıklama getirebilecek.

Duvarlara bakmayı seviyorum. Anlamsız ve boşlar. Ne kadar az kargaşa o kadar bendensin oldum artık çokça durgunluk var. Duvarlara bakarken aklıma gelenleri seviyorum. Duvarlar aklıma gelenlerin sadece birer hatıra olduğunu idrak etmeme yardımcı oluyor bu iyi bir şey. Duvarlar bana iyi geliyor. Dört duvarlı bir odaya koysanız beni neden diye sormam.

Neden böyle oldun diye soranlara çünkü öyle oldu diyorum zira verecek mantıklı bir cevabım benim de yok inanın. Koskaca bir belirsizlik hal eki var hayatımın ortasında diğer tüm kip ekleri tarafından terk edildim. Gerekliliklerimi unuttum, isteklerimi göz ardı ettim ve şart koştuğum tüm fiillerimin üstünü karaladım.

Her adımda daha derine ölüyorum.
Ölmek için güzel bir gün olsa gerek.
Sahi, hangi aydayız?

Yorumlar