Hayat güzel, kuşlar uçmuyor

En azından kabus göreyim diye uyuduğum geceler var. Öyle bir cansızlık öyle bir durgunluk hali bu. Nedenini sorma, söyleyemem. Çünkü söylersem gerçek olur anlarsın ya. 
Suçu başkalarına yıkmak en güzel yaptığın şey. Sana söylemiyorum ya da sana. Hepiniz. Geçmişimi oluşturan nesneler topluluğu. Kiminiz belirtili kiminiz belirtisiz. 

Şimdi sana konuşuyorum. Ben senin milli marşın olmaya bile hazırken nasıl da güzel gitmiştin. Dinleyin bakın, ben kimseyi sevemeyen bir adamı sevmiştim zamanında. Deniz ve nehirin aşkı olan gözleri vardı. Güzel bakardı evet. Güzel de sever gibi yapardı. Ben de çok güzel inanmıştım, bilirsiniz.

Şimdi sana bakıyorum. 
İçimi delip geçtiğin noktadan sana bakıyorum. Umutsuz ve mutsuzsun. İnzivaya çekilmiş misin bilmem. Bak ben çekilmiştim sana her şeyimle. Ortak olan tek noktamız yer çekimi bile olsa nasıl çekilmezdim ki. Bana bıraktıklarınla avlanıyorum. Bir o yana bir bu yana çarpıyorum. Acısının faturası yine bana çıkıyor. Sen bilmezsin, bıraktıkların giderken düşürdüklerinin yanında solda sıfır, elde var bir. Anlayabildin mi bilmem.

Ben bilmem.
Hayat güzel kuşlar uçuyor, derler. Onu da bilmem. Benim kuşlarım uçmuyor azizim.

Hadi gitmeden önce son kez sarıl bana. 
Yasemin kokuyorum hala, seversin.