Bir masal

Korkularım vardı. Nasıl yok edebilirdim bir insanı? Nasıl görmezden gelebilirdim tavırlarını bana beni gözleri kapalı anlatmasına rağmen. Bir asır gerekliydi belki kendimden geçmem için, öyle sanardım. Çok kısa sürdü bak.

Bir uçtan bir uca bakarken uyuklamalarım başladı. Kafamı yaslamam gerekiyordu olmadı mı tutunacak bir dal. İnce bir ipte cambaz yürüyüşü bu görmüyor musun, şaklabanlık değil yalnız. Olsun, eğlencen olmaya da razıyım fark etmez.

Köprülerden geçerdin sen tehlikelere hep uzaktın. Geçtiğin köprülerdeki tüm şehirleri yağmalıyorsun ah bilmiyorsun. Adımların ki 7.6 şiddetinde depremler yaratıyor kalbimin zeminlerinde, çatlıyorum. Sessiz çığlıklar yankı buluyor şimdi aklımın odalarında duymuyor musun?

Gel zaman git zaman bir arpa boyu yol gidilmiş. Develer tellal iken pireler berber imiş ve sen bir masalı bağırarak okumaya halen devam ediyorsun.

Şşş. Sessiz ol. Beynimin çocuklarını uyandıracaksın.

Yorumlar