Karanlığı Öldüren

Karanlıkları öldür benim için.
Gelmesinler yanıma yaklaşmasınlar.
Geceyi severim çünkü ben karanlıkları değil.
Karanlığı Öldüren ol benim için gecenin karanlığı mübah yalnızca bana.
Sen varken karanlıklar yok çünkü.
Tek bir gülümsemen bir güneş ışını gibi işliyor tenime, gözlerime, ruhuma en çok da.
Gitmeden önce sertçe sarıl bana.
Sarıl ki yaklaşmasın karanlıklar.
Çünkü korkarım.
Kollarının ısısıdır beni çevreleyip kalkan görevi gören.
Üşüdüğüm zaman elini sırtımda hissedeyim.
Hissedeyim ki bileyim yanımdasın.
Yokken bile öyle bir var ol ki, benim için yokluğundan utan.
Öyle bir özleyeyim ki seni varlığından haberin olsun.
Bana mavi gibi bak.
Denizleri göreyim gözlerinde kokun da eşlik etsin bu manzaraya.
Okyanusların aşkını yaşat gözbebeklerinde.
Sonsuzdur onlar, ucu görünmez.
Derindir onlar, gizemlidir.
Akdeniz ol benim için bende senin Ege'n.
Tuzun fazla kaçmış, farketmez.
Deniz bu; ötesi var mı?
Beni güldürür gibi gül.
Senin gülüşün çünkü çevredeki esintiyi hissetmemi sağlayan tenimde.
Senin sesin kulaklarım da bir bahar havası gibi danseden.
Kıvrak ritimli bir Ege ezgisi, bir İzmir canlılığı.
İyi hatırla yaz gecelerini çünkü ben bilemem oraları.
Güzel yaşa o denizi çünkü sen yaşarsan ben yaşarım.
Sen gülersen ben gülerim ve sen senken ben ben olurum.
Kapılarını açık bırak giderken.
Cereyan etsin ara sıra unutmaya kalkarsan beni.
Unutama beni çünkü ben denizim, dünyayım, güneşim...
Elmas değilim daha hayır;
Kömür farzet beni.
Senin sözlerinle işleneyim, öyle değerleneyim.
Sev beni; çünkü sen beni sevdiğin müddetçe var olurum.
Sev beni; çünkü var olduğum müddetçe senin olurum.